Ξεσπούν οι συγγενείς των θυμάτων και όχι μόνο για το δυστύχημα στα Τέμπη. Πόνος και οργή και ένα τεράστιο γιατί για την τραγωδία με θύματα δεκάδες νέα παιδιά. Οι νεκροί συνεχώς αυξάνονται από τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη ενώ,την ίδια στιγμή κανείς δεν γνωρίζει τον αριθμό των αγνοουμένων.
Συγκεκριμένα αναφέρει μια μαρτυρία γυναίκας που έχασε τον άντρα της και το παιδί της:
«Είμαι με τα ηρεμιστικά. 40 χρονών “έφυγε” ο σύζυγός μου και 5 χρονών το παιδί μου. Ήταν στο πρώτο βαγόνι. Όλοι οι άνθρωποι που είναι εκεί, είναι άχρηστοι να φύγουν. Βγαίνουν κάποιοι βουλευτές και μας λένε συλλυπητήρια. Να μου πουν τι; Θα μου φέρουν πίσω το παιδί μου και τον άντρα μου; Να απολυθούν όλοι, είναι όλοι άχρηστοι».
Ο Θεόδωρος Κατσιούλης καθόταν στο τρίτο βαγόνι όταν σημειώθηκε ητραγική σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη, με τον ίδιο να χάνει προς στιγμήν τις αισθήσεις του. Ήταν σαν να είδε τον θάνατό του λέει χαρακτηριστικά.
«Μόλις άνοιξα τα μάτια μου, είδα τον θάνατο μου. Ήμουν πεσμένος στο έδαφος, χτυπημένος, παντού είχε σκοτάδι. Έκανα την προσευχή μου».
Τραγωδία στα Τέμπη: Διασώστης μιλά για όσα βίωσε «Εξωπραγματική η κατάσταση – Άμορφη μάζα σιδερικών το κυλικείο»
Οι διασώστες που έφτασαν πρώτοι στα Τέμπη, είδαν το θάνατο και τις φλόγες να καίνε τα πάντα. Εκείνα τα δευτερόλεπτα άκουγαν συνεχείς εκκλήσεις για βοήθεια. Όπως αναφέρουν ήταν οι δυσκολότερες στιγμές στην επαγγελματική τους πορεία.
«Είναι ένα μεγάλο μαζικό δυστύχημα, χάθηκαν τόσες ψυχές, νέα παιδιά. Όπως και να ‘χει, όμως, ζούμε αυτή την κατάσταση και από την πρώτη στιγμή βρεθήκαμε στο σημείο του δυστυχήματος», ανέφερε στο Mega o διευθυντής εκπαίδευσης του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, Ζεκί Μεμέτ Αλί.
«Το χειρότερο για εμάς είναι πάντα το επόμενο», συνέχισε και πρόσθεσε πως «ακόμη και οι εθελοντές μας είναι επαγγελματίες εθελοντές. Η κατάσταση όμως αυτή ήταν εξωπραγματική, κανένας ανθρώπινος νους δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα τέτοιου είδους δυστύχημα».
Ο Κ. Κώστας Ιμανίδης, διασώστης του Ερυθρού Σταυρού αναφέρει :
«Ήταν μια χαοτική καταστροφή. Ο κόσμος φώναζε, έκλαιγε και ζητούσε βοήθεια. Προσπαθούσαν να απεγκλωβιστούν μόνοι τους και να βοηθήσουν τους συνεπιβάτες τους να βγουν μέσα από τα συντρίμμια. Τα κεφάλια των ανθρώπων που επιχειρούν ακόμα και αυτή τη στιγμή είναι μονίμως σκυμμένα, αυτό λέει τα πάντα».
Newsroom Activo
