Αυχενική ριζίτιδα & φυσικοθεραπεία

Αυχενική ριζίτιδα, είναι η φλεγμονή που δημιουργείται στις ρίζες των νεύρων, που εξέρχονται από τα μεσοσπονδύλια διαστήματα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Αυτή η φλεγμονή προκαλείται από συμπίεση ενός νεύρου στη σπονδυλική στήλη, και μπορεί να συμβεί με αλλαγές στις περιβάλλοντες δομές (π.χ. οστά, χόνδρος, δίσκοι) ή εξαιτίας ενός τραυματισμού.

Ιωάννης Παναγιωτόπουλος 
  Φυσικοθεραπευτής

Η κλινική εικόνα του ασθενή με αυχενική ριζίτιδα, ποικίλλει από άτομο σε άτομο, οπότε τα συμπτώματα μπορεί να είναι από ελαφριά έως πολύ βαριά. Κυρίως έχουμε εμφάνιση, πόνου, μουδιάσματος, αίσθηση καψίματος, αίσθηση μυρμηγκιάσματος, ή μυϊκής αδυναμίας στην περιοχή του αυχένα και του άνω άκρου.

Στατιστικά, οι ηλικίες που ταλαιπωρούνται συχνότερα από το εν λόγω πρόβλημα, είναι μεταξύ 30-50 ετών. Επίσης, παθήσεις όπως, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, και η παχυσαρκία μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ριζίτιδας. Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η κακή στάση του σώματος (πχ σε καθιστικά επαγγέλματα), οι ανατομικές δυσμορφίες, τα σύνδρομα υπέρχρησης, η εγκυμοσύνη, και το οικογενειακό ιστορικό.

Διαγνωστικά, ο γιατρός ύστερα από την κλινική εξέταση θα μελετήσει τις ακτινογραφίες, τις μαγνητικές ή τις αξονικές της περιοχής για να οδηγηθεί στην ακριβή διάγνωση. Στην οξεία φάση της αυχενικής ριζίτιδας, θα χρειαστεί ανάπαυση, αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή, και χρήση αυχενικού κολάρου. Στην υποξεία και χρόνια φάση, τα φάρμακα σε συνδυασμό με τη φυσικοθεραπεία, θα βοηθήσουν τον ασθενή να ξεπεράσει το πρόβλημά του. Ένα ενδεικτικό πλάνο φυσικοθεραπείας, περιλαμβάνει φυσικά μέσα (π.χ. ηλεκτροθεραπεία, θερμοθεραπεία), κινησιοθεραπεία, ειδικές τεχνικές κινητοποίησης, θεραπευτική μάλαξη, τεχνικές περίδεσης, και εργονομική εκπαίδευση του ατόμου για την καθημερινότητά του.

Τελικά οι περισσότεροι ασθενείς με αυχενική ριζίτιδα, μετά την κατάλληλη συντηρητική θεραπεία θα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν πλήρως τα δυσάρεστα συμπτώματα και να επανέλθουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες. Ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις που αποτύχει η συντηρητική θεραπεία, τότε εξετάζεται με τον ορθοπαιδικό, η περίπτωση της χειρουργικής αντιμετώπισης.